budowy kolei bułgarskich. Rząd carski w zrozumiałym interesie gospodarczym i strategicznym rosyjskim pragnął konstruowania linii kolejowych w Bułgarii w kierunku północ-południe. Dla Austriaków natomiast najbardziej korzystny dla nowych kolei był kierunek zachód-wschód. Tak bowiem iść miała linia kolejowa, która łączyłaby Berlin i Wiedeń przez Budapeszt, Belgrad i Sofię ze Stambułem z odnogą do Salonik. Kapitał austriacki zyskał tu bardzo prędko współdziałanie i poparcie kapitału niemieckiego.
W grę wchodziły również motywy polityczne. Książę Bułgarii Aleksander Battenberg wszedł w konflikt z carem Aleksandrem III. W sierpniu 1886 r. zamach stanu dokonany przez oficerów bułgarskich z inspiracji, a w każdym razie za wiedzą i zgodą rosyjskiego przedstawiciela dyplomatycznego w Sofii, doprowadził do usunięcia Aleksandra z kraju. We wrześniu tego roku książę powrócił do Bułgarii, ale wkrótce uznał, że wbrew Rosji nie utrzyma się na tronie i abdykował. Na porządku dziennym stanęła kwestia następstwa, a co za tym idzie kwestia utrzymania lub też usunięcia wpływów rosyjskich w Bułgarii. Zabiegom rosyjskim przeciwstawiali się
energicznie
Austriacy i Anglicy. Dnia 7 lipca 1887 r. Zgromadzenie Narodowe w Tyrnowie wybrało władcą Bułgarii młodego księcia Ferdynanda sasko-kobursko-gotajskiego, poddanego austriackiego, oficera wojsk węgierskich.
Sprawa ta, zwana kryzysem bułgarskim, o mało nie doprowadziła do wybuchu wojny między Austrią a Rosją, a w każdym razie uniemożliwiała odnowienie układu trójcesarskiego z 1881 r., którego termin upływał 18czerwca1887 r.
|