"Wiadomość o śmierci papieża Sykstusa IV obiegła lotem błyskawicy Rzym, wywołując ferment wśród ludu, ożywionego pragnieniem zemszczenia się na tych, którzy pod rządami zmarłego korzystali z wszelkich możliwych przywilejów. Następnego dnia, w czasie gdy w Bazylice św. Piotra odprawiano pośmiertne egzekwie, grupa uzbrojonej młodzieży zebrała się przed pałacem znienawidzonego Girolamo Colonny, czołowego zausznika Sykstusa IV, wołając: «Pokaż się, zbrodniarzu, i staw nam czoło!».
Pałac był już jednak opróżniony z lepszych rzeczy i nie zamieszkany. Jego właściciele, domyślając się, co mogłoby ich czekać, zdążyli zbiec. Pomimo to wściekłość zawistników i pokrzywdzonych wyładowała się na pałacu Colonnów. Tłum uzbrojony w żelazne sztaby i kilofy włamał się do jego wnętrza. Rozbito
marmurowe
kominki, roztrzaskano na kawałki okna, mahoniowe rzeźbione drzwi, nieliczne pozostawione meble. Wściekłość była taka, że zdewastowano nawet pałacowe ogrody i zrujnowano stajnie.
Skończywszy to dzieło zniszczenia tłum, rosnący z każdą chwilą, ruszył w kierunku dzielnicy Zatybrze. Zrabowano tam składy towarów należące do kupców genueńskich - rodaków zmarłego papieża. Wielkie barki z winem zacumowane na Tybrze zostały całkowicie opróżnione. Ten sam los spotkał wszystko, co należało do mieszkających w Rzymie genueńczyków. W zamku Giubileo wpada w ręce rozszalałego tłumu ogromne stado zwierząt rzeźnych, zapasy solonego mięsa, serów i win stanowiące własność Katarzyny Sforza
|